Schoonschip. Duurzaam & drijvend wonen in Amsterdam
Al meer dan tien jaar wordt er gewerkt aan de voorbereidingen voor Schoonschip, wat de meest duurzame drijvende woonwijk van Europa moet worden. Fotograaf Manon van der Zwaal (41) gaat er wonen. Samen met vriend Brian Hill (44), zoon Dylan (3) en dochter Bo (11 maanden) werd ze met 45 andere gezinnen uit 2000 aanmeldingen voor een plek aan de steiger in Amsterdam Noord gekozen. Inmiddels zijn ze vier jaar verder en ligt hun huis als het goed is dit najaar aan de steiger. 'Voor ons is dit een unieke kans om duurzaam te wonen, mijn kinderen bewust te maken van duurzaamheid en ons eigen drijvende huis helemaal zelf te ontwerpen.' vertelt Manon enthousiast.
De 46 drijvende woningen zijn maximaal geïsoleerd en niet aangesloten op gas. Ze delen één elektra aansluiting, maar wekken vooral zelf elektra op en wisselen het uit dmv een smartgrid. Zonneboilers en warmtepompen zorgen voor warm water en verwarming. Er is een gescheiden afvoer van grijs (was- en afwasmachine) en zwart (toilet) water en de daken zijn voor minimaal een derde groen. Op de vraag wat ze verwacht van het wonen in de drijvende wijk straks, komen vooral het sociale en duurzame aspect naar voren. Manon: 'We hebben elke maand een vergadering, dus ik ga straks wonen in een buurt waar ik al mijn buren al ken. Ik verwacht dat het een hele sociale buurt is, met je eigen plek en privacy natuurlijk.' Doordat ze al vier jaar nadenken over de woning en het ontwerp, leeft ze nu al duurzamer. 'Je denkt al zo na over de materialen die je gaat gebruiken, over wel of geen douche die water recycleert, over vloeren en wanden... Het deed me realiseren dat ik dacht dat ik best wel bewust bezig was, maar ondertussen heel makkelijk bij AH in plastic verpakte groenten kocht en de kraan liet lopen bij het tanden poetsen. Die dingen probeer ik niet meer te doen. En mijn verlangen naar lang douchen spaar ik op tot ik straks die recycleerbare douche heb.'
Hoe het huis eruit gaat zien? Lachend: 'Te gek! In het begin denk je alleen maar aan vierkante meters, het moet groter! Maar een duurzame muur is veel dikker dan een muur met piepschuim zoals die in nieuwbouwprojecten gebouwd worden. Ik kon dat in het begin nog voor mezelf verantwoorden, maar hoe langer ik erin zit hoe eerlijker ik word, mijn bad is bijvoorbeeld gesneuveld, terwijl ik een bad heerlijk vind. Je groeit in zo'n proces. Je moet steeds met jezelf in overleg en kiest dan toch voor een paar vierkante meter minder, maar een meer duurzame materiaalkeuze.'
'Wij noemen het de puist, antwoordt Manon op de vraag wat hun huis bijzonder maakt. 'De puist is een kleine uitbouw met een raam en verbindt de begane grond met het souterrain wat half onder water zit. Op die manier is er contact tussen de twee verdiepingen. En het op het water wonen natuurlijk.' Het meest verheugt ze zich op de zomer daar. En het buitenleven. 'Als ik daaraan denk zie ik mijn vriend en de kinderen het water induiken en het drijvende terras opklauteren. En ik zie al die kinderen bij elkaar over de vloer komen en met elkaar buiten spelen. Maar in werkelijkheid zullen ze straks wel gewoon in het souterrain achter de Playstation zitten.' eindigt ze met de nodige zelfspot.
